Definitie bijvoeglijk naamwoord

De term adjectief is afgeleid van een Latijns woord en het is een type woord dat het zelfstandig naamwoord kwalificeert of bepaalt. Bijvoeglijke naamwoorden zijn eigenschappen die worden toegeschreven aan zelfstandige naamwoorden, waarbij deze worden gespecificeerd of benadrukt. Bijvoorbeeld: "Ik kan geen bijvoeglijk naamwoord vinden om te beschrijven hoe u zich hebt gedragen", "De pers heeft geen bijvoeglijke naamwoorden opgeslagen om de goede prestaties van het Catalaanse team te benadrukken", "Mij is veel bijvoeglijke naamwoorden verteld, maar nooit schattig" .

bijvoeglijk naamwoord

Het adjectief kan verwijzen naar een specifiek kenmerk van het zelfstandig naamwoord. De uitdrukking "De broek is blauw" bevat een bijvoeglijk naamwoord ( "blauw" ) dat een zichtbare eigenschap (de kleur ) van het zelfstandig naamwoord ( "broek" ) tot uitdrukking brengt. Aan de andere kant presenteert een uitdrukking als "Het is een eenvoudige match" een bijvoeglijk naamwoord ( "gemakkelijk" ) dat abstract is, omdat gemak niet door de zintuigen kan worden vastgelegd, maar een subjectief probleem is dat uit een gedachte is voortgekomen.

Classificatie van adjectieven

Volgens de traditionele grammatica konden we drie soorten vaststellen: kwalificerende bijvoeglijke naamwoorden, demonstratieve bijvoeglijke naamwoorden en andere (in de laatste groep zijn al die niet in de andere twee groepen op een brede manier opgenomen); niettemin, de meest nauwkeurige is de classificatie ontwikkeld door de officiële grammatica van de Spaanse taal, die een uitgebreide en gedetailleerde lijst van de verschillende soorten bijvoeglijke naamwoorden heeft.

* Restrictieve bijvoeglijke naamwoorden : binnen deze groep zijn die eigenschappen die de zelfstandige naamwoorden vergezellen en die hun kenmerken op een exacte manier beperken. Als we bijvoorbeeld praten over 'de witte auto', laten we al die voertuigen weg die niet die kleur hebben.

* Niet-beperkende bijvoeglijke naamwoorden: deze bijvoeglijke naamwoorden dienen om meer informatie te geven over het zelfstandig naamwoord, maar zonder het te beperken; meestal worden ze voor hem geplaatst en op een variabele manier aangepast. Als we bijvoorbeeld zeggen "hij is een uitstekende vriend", gebruiken we het adjectief als een modifier zonder de groep individuen te beperken die die groep kunnen betreden.

* Geleidelijke adjectieven : het is een vrij grote groep waarvan de bijwoorden van graad en andere soorten classifiers deel uitmaken. Als we bijvoorbeeld zeggen "dit tijdschrift is niet interessant", evalueren we de mate van interesse die deze publicatie wekt.

* Niet-geleidelijke adjectieven : het is ook een brede groep die voornamelijk bestaat uit vergelijkende bijvoeglijke naamwoorden, zoals: tan, minder of gelijk. De mate van kwantificering van het adjectief is niet bepaald maar een vergelijking is vastgesteld. Als we bijvoorbeeld zeggen "Pedro is slimmer dan Juan", maken we gebruik van de vergelijking zonder uit te leggen hoe slim elk van de individuen is.

* Bijvoeglijke naamwoorden in extreme mate : ze hebben een soortgelijke functie als de geleidelijke; dat wil zeggen, ze drukken kwantificering uit, maar ze zijn absoluut. In deze groep zijn die bijvoeglijke naamwoorden gevormd door de achtervoegsels -serious of -simply en door de prefixen re-, super-, mega- of hyper-.

Intersectieve adjectieven: die welke aanleiding kunnen geven tot een uitdrukking waarin twee soorten kenmerken worden aangetroffen, vandaar de naam. Als we bijvoorbeeld 'dwergleraar' zeggen, geven we aan dat een persoon een leraar is en dat hij tegelijkertijd weinig meet.

bijvoeglijk naamwoord * Niet-intersectieve adjectieven : in tegenstelling tot de vorige, koppelen deze adjectieven geen twee woorden, maar zijn het eerder onafhankelijke kenmerken. Als we bijvoorbeeld zeggen "Hij is een prominente muzikant". We informeren niet over het beroep van de persoon, maar we hebben het over iemand die opvalt als muziek.

In ieder geval moeten we verduidelijken dat de meest opmerkelijke groepen bijvoeglijke naamwoorden de kwalificatiemiddelen en demonstratieven zijn.

* Kwalificerende bijvoeglijke naamwoorden : zijn diegene die een kwaliteit van het zelfstandig naamwoord aangeven: "Het huis is geweldig", "Deze tafel is erg oud", "Het schilderij van de kamer is oranje", "Ze is mooi", "Het glas is kwetsbaar" .

* Demonstratieve bijvoeglijke naamwoorden : ze vergezellen het zelfstandig naamwoord en dienen om de nabijheid tussen zender en ontvanger tot uitdrukking te brengen, afhankelijk van het zelfstandig naamwoord waarvan het wordt gesproken: "Ik kijk naar deze versiering ", " Welke maat heeft die jurk? "

Aanbevolen