Rogue kan worden gebruikt als zelfstandig naamwoord of als bijvoeglijk naamwoord . Het concept verwijst naar het onderwerp van dubieuze moraal dat appelleert aan zijn sluwheid om bepaalde voordelen te verkrijgen of om te profiteren van een bepaalde omstandigheid.

Het behoort tot een zeer lage sociale laag. Het komt meestal van een familie die de eer verloor, zich schuldig maakte aan delinquentie of openlijk marginaal was. Deze schurk is een antiheld, het tegenovergestelde van een respectabele gentleman, een figuur dat ophield te bestaan ​​in de samenleving van die tijd. Hij heeft het doel om te verbeteren, maar om dit te bereiken, aarzelt hij niet om zijn sluwheid te gebruiken en zijn toevlucht te nemen tot handelingen als fraude en bedrog.

De schat van de bedrieger is zijn eigen vrijheid, omdat deze buiten de codes valt die door de hedendaagse high society zijn opgelegd.

De structuur

Het kan worden gezegd dat het een valse autobiografie is die door de bedrieger zelf wordt verteld vanaf het heden, zijn avonturen vertelt, probeert lessen te trekken over goede manieren van zijn eigen fouten en een reis maakt door zijn genealogie, die tegengesteld is aan de vermeende afstamming van de ridders . De protagonist, die een auteur en acteur is, is duidelijk berouwvol over zijn acties.

determinisme

De bedrieger probeert sociaal te schalen, maar krijgt het nooit, en vertrouwt erop dat het niet kan stoppen om een ​​schurk te zijn . De structuur van picaresque genres is gebaseerd op dit paradigma, dat vooral wordt gewaardeerd in " La vida de Lazarillo de Tormes ". Verschillende auteurs van het genre (waaronder Francisco de Quevedo, Mateo Alemán en Miguel de Cervantes) deelden deze onmogelijkheid van verbetering echter niet in tegenstelling tot het concept van vrije wil, van groot belang voor het katholicisme in de tegenhervorming.

De ideologie

Het picareske genre had een uitgesproken invloed op hedendaagse heilige retoriek, die over het algemeen voorbeelden predikte door het vertellen van ongepast gedrag dat leidde tot een onvermijdelijke straf of berouw. Het is een pessimistische ideologie (omdat de cyclus van zonde en gevolg systematisch wordt getoond), maar tegelijkertijd ook moraliserend (omdat het een constructieve boodschap tracht te geven).