Definitie quorum

Uit het quorum van het Latijn is het quorum het aantal personen dat nodig is voor een overlegorgaan of een parlementair orgaan om bepaalde zaken af ​​te handelen en een geldige vaststelling te doen . Het is een zeer belangrijk juridisch concept op het gebied van politiek .

quorum

Dit concept hebben we te zeggen dat is ontstaan ​​in het Verenigd Koninkrijk. Het is met name ontstaan ​​uit een rechtbank die vroeger bestond en die rechters van het quorum werden genoemd. De singulariteit van dit lichaam was dat het had vastgesteld dat om een ​​beslissing als geldig te beschouwen, de aanwezigheid van een van zijn leden van vitaal belang werd.

Het is mogelijk dat het quorum vereist is voor de behandeling van een bepaald probleem (in dit geval kan de sessie pas beginnen als er een minimumaantal deelnemers is) of dat het essentieel is om een ​​overeenkomst te sluiten (een geldige meerderheid in de stemming is vereist) ).

Het quorum kan op verschillende manieren worden bereikt. Het quorum heeft bij gewone meerderheid of gewone meerderheid, om een ​​bepaald besluit goed te keuren, meer stemmen vóór dan tegen.

De absolute meerderheid is die welke wordt bereikt met meer dan de helft van de stemmen van de leden die deel uitmaken van de sessie. Bijvoorbeeld: in een vergadering met twintig leden wordt de absolute meerderheid behaald met elf stemmen. In het geval van een parlementaire instantie met tien leden komt de absolute meerderheid met zes stemmen.

De gekwalificeerde meerderheid of bijzondere meerderheid heeft ten slotte meer stemmen nodig dan een gewone meerderheid of vereist enkele aanvullende vereisten (een minimumpercentage aan stemmen, een minimum aan geldige stemmen, enz.).

In het geval van de Verenigde Staten, laat de grondwet, die in 1788 werd goedgekeurd, het volkomen bewezen dat zowel de Senaat als het Huis van Afgevaardigden, geïntegreerd in het Congres, een quorum van ten minste een gewone meerderheid van de leden moeten hebben. die het goedmaken

Als we het over Spanje hebben, moeten we zeggen dat Magna Carta uit 1978 duidelijk aangeeft wat het vereiste quorum is van zowel het Congres van Afgevaardigden als de Senaat. Zo bepaalt het bijvoorbeeld dat beide kamers om overeenkomsten goed te keuren, over het algemeen een quorum van goedkeuring moeten hebben van de meerderheid van de aanwezige leden.

Het gaat echter niet voorbij aan het feit dat het bepaalt dat een ander type quorum nodig zal zijn voor nog een reeks kwesties van groot belang en diepgang. Zo zal bijvoorbeeld een absolute meerderheid van de afgevaardigden nodig zijn om overeenkomsten goed te keuren die verband houden met de hervorming van de verordeningen van de Kamer, organieke wetten, toestemming voor de staat van beleg of een motie van afkeuring.

Aan de andere kant is een quorum van 3/5 leden van het Congres en de Senaat ingesteld om door te gaan met de goedkeuring van hervormingen in de Grondwet.

In het geval van het aanwezigheidsquorum is het een gebruikelijke manier om problemen te voorkomen die tegen de belangen van een sector zijn die wordt behandeld. Een groep besluit niet naar het parlement te gaan en geeft op deze manier geen quorum om een ​​sessie te ontwikkelen die kan leiden tot maatregelen die tegen hun belangen zijn.

Aanbevolen