Definitie waterbalans

Om de betekenis van de term waterbalans perfect te begrijpen, is het noodzakelijk dat we eerst de etymologische oorsprong analyseren van de twee woorden die deze vorm geven:
-Balans is afgeleid van het Frans, precies van het woord 'balans' dat synoniem staat voor balans.
-Hydric, aan de andere kant, is een woord dat uit het Grieks komt. In het bijzonder is het het resultaat van de som van twee duidelijk afgebakende componenten, zoals het zelfstandig naamwoord "hydor", dat synoniem is met "water", en het achtervoegsel "-ico", dat wordt gebruikt om "relatief aan" aan te geven.

Waterbalans

Het concept van balans kan worden gebruikt met verwijzing naar de oscillatie van een object dat afwisselend naar elke zijde beweegt. Het begrip verwijst ook naar de economische analyse van monetaire inkomsten en uitgaven en de vergelijking gemaakt van een situatie om een ​​conclusie te trekken. Water daarentegen is wat met water is verbonden als een element dat in de natuur voorkomt.

Deze definities stellen ons in staat om het begrip waterbalans te benaderen, hoewel het eerst nodig is om duidelijk vast te stellen wat de balans van de materie is . Het is een methode van wiskunde gebaseerd op de wet van behoud van materie, wat aangeeft dat materie niet wordt vernietigd en ook niet wordt gecreëerd: het transformeert eenvoudig.

Met inachtneming van deze principes is de materiaalbalans van mening dat de massa die zich in een gesloten systeem bevindt, constant blijft (met uitzondering van atomaire of nucleaire reacties en van materie die een snelheid bereikt die dicht bij de snelheid van het licht ligt). Op deze manier, wanneer massa een systeem binnenkomt, moet het daarin accumuleren of afsluiten (de invoer is gelijk aan de accumulatie plus de uitvoer).

Als we het idee van de waterbalans opnemen, kunnen we bevestigen dat het de relatie is tussen de totaliteit van waterbronnen die een systeem binnenkomen en de totaliteit van hulpbronnen die in een bepaalde periode uit hetzelfde systeem komen .

Een watersysteem kan een vijver, een rivier, een dam of zelfs het lichaam van een persoon zijn, om maar een paar mogelijkheden te noemen. Als we het geval van een meer nemen, kunnen de inputs van watervoorraden worden geproduceerd door regen, de overdracht van water uit een waterbassin of de bijdrage van grondwater, terwijl de uitstroom van de bronnen kan worden veroorzaakt door verdamping, winning door deel van de mens, infiltraties, etc.

Vastgesteld moet worden dat het begrip waterbalans ook wordt gebruikt in het kader van gezondheid. Precies het wordt gebruikt om te verwijzen naar het evenwicht dat bestaat tussen de waterbronnen die bij het organisme aankomen en degenen die het in een bepaalde periode verlaten. En dit is hoe je kunt controleren dat het lichaam de hoeveelheid vloeistof heeft die je nodig hebt om te blijven werken met absolute normaliteit.

In dit geval wordt er rekening mee gehouden dat het water dat het lichaam bereikt, dit doet via de vloeistoffen die worden ingenomen en het voedsel dat wordt gegeten. Op deze manier wordt vastgesteld dat de invoer van vloeistof naar het lichaam gewoonlijk tussen 2100 en 2900 milliliter ligt. Van dat bedrag verliest het 2.400 milliliter per dag als gevolg van zweet, urine, uitwerpselen ...

Het evenwicht kan daarom worden gewijzigd door specifieke situaties zoals braken, diarree, bloedingen, overmatig zweten ...

Aanbevolen