Definitie goochelkunst

De prestidigitación is de discipline die bestaat uit het gebruiken van de handen om verschillende tricks te realiseren en zo de toeschouwer te misleiden. De goochelaars zijn daarom illusionisten omdat ze effecten creëren die magisch lijken, zonder dat de waarnemers kunnen ontdekken wat de fysieke of logische redenen zijn die hen ondersteunen.

goochelkunst

Omdat magie een uitvoerende kunst is, kan gezegd worden dat prestidigitation een soort magie is . De sleutel tot hun trucs ligt in het snel gebruiken van handen en de vaardigheid om verwarring bij de kijkers te veroorzaken. De prestidigitación kan worden ingekaderd in de magie van dichtbij of van dichtbij, wiens aantrekkelijkheid in de nabijheid tussen de tovenaar en het publiek ligt.

Degenen die ervan dromen om als goochelaar te werken, moeten weten dat ze niet alleen moeten studeren en oefenen, maar ook onmiskenbare communicatieve kwaliteiten, een grote mentale en tactiele behendigheid en zelfs het vermogen hebben om het publiek te 'bedriegen'.

Binnen de prestidigitación zijn er verschillende specialiteiten. Kaartmagie bestaat uit het spelen van trucs met kaarten. De goochelaar kan bijvoorbeeld raden welke kaart in het kaartspel iemand uit het publiek haalt, zonder die kaart te hebben gezien. Hij bestelt de kaarten ook vaak op een bepaalde manier of gebruikt ze als onderdeel van een voorspelling die onmiddellijk wordt bevestigd.

Numisma maakt ook deel uit van handigheid. Deze tak bestaat uit het gebruik van munten om de trucs te realiseren. Het verdwijnen van een munt voor de ogen van de toeschouwers en de latere verschijning ervan op een ongewone plaats is een gebruikelijke truc van de goochelaars die zich wijden aan numismagia.

Op dezelfde manier kunnen we het bestaan ​​van andere specialiteiten zoals deze twee niet negeren:
-Escapismo. Zoals de naam al doet vermoeden, is het de prestidigitation die erin bestaat dat de illusionist vrij komt van verschillende valstrikken en zelfs van een plaats waar hij is opgesloten. Door de geschiedenis heen zijn er talloze goochelaars geweest die zich hebben gespecialiseerd in deze discipline. Het belangrijkste tot nu toe is echter de Hongaarse Houdini geweest, die later de referentie is geworden voor anderen als David Blaine of David Copperfield.
-Mentalismo. Deze andere discipline wordt bepaald door het feit dat degene die het uitvoert een goochelaar is die in staat is om de geest van een andere persoon te lezen. In Spanje is er een goochelaar van dit type die vooral als Anthony Blake wordt herkend.

De Argentijnse René Lavand (die een arm mist, die zijn tricks nog verrassender maakt) en de Spanjaard Juan Tamariz zijn enkele van de meest populaire bezweerders van vandaag.

Binnen de kunstwereld moeten we het bestaan ​​van een schilderij met de titel "De goochelaar en de dief" benadrukken. Het is een beeldwerk van de flamencokunstenaar El Bosco, dat dateert uit het jaar 1502 en dat laat zien hoe een assistent van een show van een illusionist wordt gestolen door een dief zonder het zelf te beseffen.

In de bioscoop vinden we ondertussen de film "The Illusionist" (2006), die het verhaal vertelt van een beroemde goochelaar en een hertogin, die een oude liefde was.

Aanbevolen