Definitie tracheale ademhaling

Ademhaling is een proces waarbij lucht wordt opgenomen om bepaalde stoffen te assimileren en vervolgens na deze aanpassing uit te zetten. Tracheal, aan de andere kant, is dat gekoppeld aan de luchtpijp .

* luchtpijpen : dit zijn holle buizen die de circulatie van de gassen die gebruikt worden in de ademhaling mogelijk maken. Ze hebben een cuticula voering en een spiraal van ringen die dienen als versterking en ondersteuning om te voorkomen dat ze in elkaar zakken. Tijdens de uitbreiding ervan presenteren ze een gasdoorlatende stof en kunnen ze luchtzakken hebben, dat wil zeggen camera's die lucht en uitzetting kunnen opslaan, die erg handig zijn tijdens de vlucht;

* Luchtpijp : is de derde component van tracheale ademhaling en bestaat uit de vertakking van trachea's, die verfijnd zijn en het transport van metabole gassen in beide richtingen met de weefsels mogelijk maken.

Omdat tracheale ademhaling door zoveel verschillende soorten wordt gebruikt, zijn er variaties op dit systeem, zoals die worden gepresenteerd door bepaalde waterinsecten, die tracheobrokken, takstructuren hebben die aan de buitenkant een dunne laag cuticula hebben en die aanleiding geven tot een directe gasuitwisseling door de tegument.

In het geval van spinachtigen daarentegen bestaan ​​twee verschillende systemen naast elkaar: tracheale ademhaling en laminaire longen (ook bekend als boeklongen of philotracheas) zijn organen die de uitwisseling van atmosferische gassen mogelijk maken en die een structuur met holtes die lijken op pagina's van een boek). De onicóforos, die in sommige boeken fluweelachtige wormen worden genoemd, hebben ook een systeem van tracheas, met spiracles die naar buiten opengaan, maar die niet de mogelijkheid hebben om de diameter te regelen.

Aanbevolen